BOJKOVIĆI, Bojkovo

Etimologija

Od ličnog imena Bojko (još stsrp., v. Грковић 1986, 35), ili možda *Boljkovo, od Boljko (: Boljeslav itd.). (A.L.)

Atribucija

selo: I on selu i Bojkovu siđe (KH II,Narodne pjesme muslimana u Bosni i Hercegovini, sabrao Kosta Hörmann 1888-1889, knjiga II, drugo izdanje, Sarajevo 1933. (KH II) 63:216) selo bijelo: U Bojkovu selu bijelome (KH II,Narodne pjesme muslimana u Bosni i Hercegovini, sabrao Kosta Hörmann 1888-1889, knjiga II, drugo izdanje, Sarajevo 1933. (KH II) 63:2) bez atribucije: Pa se njemu u Bojkovo vrnu (KH II,Narodne pjesme muslimana u Bosni i Hercegovini, sabrao Kosta Hörmann 1888-1889, knjiga II, drugo izdanje, Sarajevo 1933. (KH II) 63:232); KH II,Narodne pjesme muslimana u Bosni i Hercegovini, sabrao Kosta Hörmann 1888-1889, knjiga II, drugo izdanje, Sarajevo 1933. (KH II) 51

Geografski položaj

Selo u Boki Kotorskoj (Crna Gora) između Višnjeva i Zagore.

Epski kontekst

U pesmi KH II, 63 uklopljeno je u siže o preotetoj nevesti, neobičan utoliko što se kao prvi prosac javlja „kapetan Rakocija” koji geografski pripada sasvim drukčijem terenu (vide ER 81; Vuk III, 87). U KH II, 51 Bojkovo je posed Alije Bojičića (siže o mrtvom junaku koga stari neprijatelj izaziva na dvoboj), i nalazi se na putu između (verovatno izmišljene) planine Kunare i Kladuše. Na istom geografskom prostoru pominje se i u pesmi KH III, 6 kao zeleno polje.

Još i: 1) Bojkovo u Bugarskoj; 2) Bokovo – selo u Crnoj Gori na padinama planine Košarice, oko 10 km istočno od Cetinja; 3) Bojke kod Ulcinja (Crna Gora).

Literatura

book1973Imenik mesta и Jugoslaviji, „Službeni list", Beograd 1973.  [68]  cobiss
book2002Енциклопедија православља, 1-3, „Савремена администрација", Београд 2002  [1]  cobiss