ODESA, Odes

sl1

Odesa 1850.

sl1

Odesa, današnji izgled

Istorijski nazivi

Ordessos, Kačibej, Hadžibej

Etimologija

Pri osnivanju grada 1795. dotadašnje tursko ime zamenjeno je antičkim Odēssós, koje se zapravo odnosilo na trački grad u okolini današnje Varne, dok se naselje na mestu Odese zvalo Ordēssós. (A.L.)

Atribucija

Odesa

Odes

Geografski položaj

46° 28’ N, 30° 43’ E   
Grad u Ukrajini, na Crnom moru. Glavni grad nekadašnje Hersonske gubernije.

Istorijat

U poljskim spomenicima iz XIV v. Odesa se pominje kao litavsko mesto, a u XVI v. kao mesto koje je litavsko samo nominalno, a faktički tursko i to pod imenom Kačibej ili Hadžibej. Kao Kačibej javlja se i u XV v., a krajem tog stoleća već je značajan trgovački grad. Krajem XVII v. u Kačibeju, ili Hadžibeju, Turci su počeli da drže malu flotilu, a 1764. podigli su u mestu tvrđavu koju su nazvali Jenji Dunja. Hadžibej su 1769. napali Zaporošci, ali ga nisu osvojili jer su se zadovoljili pljačkanjem okolnih sela. Posle 1772. Hadžibej je još jednom utvrđivan. Rusi su ga 1789. osvojili s teškom mukom, a 1791. konačno je i pripao Rusiji na osnovu sporazuma u Jašiju. Tvrđava je ponovo podignuta 1793, a 1794. Hadžibej je proizveden u vojno-trgovački grad i preimenovan u Odesu.
Prvobitno stanovništvo Odese činili su, osim turske posade, Grci, Italijani i Albanci. Mesto počinje naglo da se razvija 1800. kada mu car Pavle I poklanja nekoliko važnih legata. Posle 1802. Odesa postaje rezidencija načelnika Novorosijskog kraja, a time i administrativni i trgovački centar čitave južne Rusije. Grad je postradao u rusko-turskom ratu (1806–1812), u Otadžbinskom ratu i od kuge (1812–1814).

Epski kontekst

Pesma peva o rusko-turskom sukobu 1828. koji se završio Jedrenskim mirom 1829. Odesa u tom ratu nije imala veću ulogu od polazne luke za rusku crnomorsku flotu. Glavne bitke bile su kod Navarina (vide ) i Silistrije (vide).

Literatura

book1891Энциклопедически словарь, ЛейпцигЪ : Ф. А. БрокгаузЪ ; С.-ПетербургЪ : И. А. ЕфронЪ, С. Петербургь 1891.