BATOR
Atribucija
- bijeli: Odvede ga Batoru b’jelome (MH IX,Hrvatske narodne pjesme, skupila i izdala Matica hrvatska. Odio prvi. Junačke pjesme.
I/6. Junačke pjesme (historijske, krajiške i uskočke pjesme), knjiga deveta, uredio Dr Nikola Andrić, Zagreb, 1940. (MH IX) 11:129)
Geografski položaj
Neutvrdiva ubikacija.Epski kontekst
U pesmi, Batorom gospodari batorska banica. Siže se razvija oko motiva krađe i prekrađe skupocenog bojnog konja (ukraden u Kladuši, doveden u Senj, prodan u Bator, prekraden i odveden natrag u Kladušu).
Ovo bi možda mogao biti i Batar u Mačvi (vide). Folklorna etimologija dopušta i malo verovatnu vezu sa ozloglašenom ugarskom princezom Eržebet Batori (1560-1614). Mesto u kojem je ona živela (i umrla) bilo je, međutim, u Transilvaniji i zvalo se Čahtice. Eržebet Batori – kojoj je suđeno za mučenje i ubistvo najmanje 300 devojaka - u predanju je poznata kao živi vampir, a način na koji je pogubljena sam po sebi je istovremeno i strašan i groteskan : kao plemkinju, nisu je mogli ubiti nikako osim da je živu zazidaju, što su i učinili prethodno je zatvorivši u toalet njenog zamka.
U pesmi SANU IV, 45 (o Moravičkoj buni 1862) javlja se kao porodično ime jednog junaka, verovatno vlaškog porekla: Mirčeta Batora.