TRAVNIK, Tramnik

sl1

Travnik, stari grad

sl1

Travnik 1898.

Etimologija

Od slov. travьnikъ ‘travnato mesto, livada, pašnjak’. (A.L.)

Atribucija

Travnik

Tramnik

Geografski položaj

44º 13’ N, 17º 40’ E   
Grad u BiH.

Istorijat

Podignut je u Bosni, u završnom delu uske doline reke Lašve (pritoka reke Bosne), između planina Vlašića na severu i Vilenice na jugu. U Lašvi je ispirano zlato još u doba Kelta, Ilira i Rimljana.
Srednjovekovna tvrđava nalazi se na južnoj padini Vlašića, kod ušća potoka Hendek u Lašvu. Pretpostavlja se da je sagrađena za vreme Tvrtka II Tvrtkovića (1404–1409. i 1421–1443). Naziv Varoš za deo Travnika ispod grada uz potok Hendek čuva spomen na naselje pre turskog vremena.
Travnik se prvi put pominje 1463. kao mesto u kome se kraće vreme zadržao sultan Mehmed II, osvajač Bosne, na putu u Jajce. Prvi siguran pisani podatak o njemu potiče iz 1503, kad se pominje u jednom tursko-ugarskom ugovoru. Stalnu posadu je dobio otprilike u isto vreme kad je u njemu sagrađena džamija (1481–1512).
U Travniku je sedeo dizdar, a kasnije je postao sedište vojvoda i kadije. Posle provale Eugena Savojskog u Bosnu 1697. pa sve do 1850. Travnik je, sa malim prekidima, bio sedište bosanskog vezira. Bosanski feudalac Husein-beg Gradaščević porazio je 1831. sultanove snage u Bosni, osvojio Travnik i držao ga do sloma bosanskog begovata 1832. Pod austrougarskom vlašću je bio od 1878, kad su ga Turci napustili, pa sve do 1918.

Epski kontekst

Pesme uglavnom idu za istorijom te se Travnik u njima redovno pominje kao vezirski grad, da bi se u jednom slučaju javio čak i kao deo mita koje se nudi Stjepanu Jakšiću da pređe u islam:

O junače, Jakšiću Stjepane!
Poturči se, Bog te ne ubio!
Vrći ću te velika vezira,
A vezira Bošni na Travniku,
Bićeš većil nad sedam vezira,
I daću ti ćercu za ljubovcu,
Držaću te ka’ i svoga sina:
Bošna moja mojoj zemlji glava,
A ti ćeš bit’ do mene svakome” (Vuk II, 95:112–120).

U drugim, manje romantičnim pesmama, za Travnik se vezuje ime Vuka Brankovića (Vuk III, 10), dvojice Pašića (Vuk III, 35), paše Osman-bega (Vuk VI, 47), Mehmed-paše (Vuk VII, 14), vezira Selima (Vuk VII, 24), Osman-barjaktara (Vuk VII, 45), Džanan-buljugbaše, poznatog i kao „od Travnika Džano” (KH I, 2), i drugih. Grad se pominje u kontekstu boja na Vrtijeljci 1685, u kojem je poginuo Bajo Pivljanin (Vuk VII, 51), rusko-turskog rata 1828. (SM 55), pohoda Omer-paše Latasa na Crnu Goru 1852–1853. (Vuk IX, 1), hercegovačke bune 1855–1862. (Vuk IX, 26), boja u Dugi 1862. (Vuk IX, 28) itd. Muslimanske pesme opevaju i sam dolazak vezira u Travnik (KH I, 5), a inače ga pominju u kontekstu osvajanja Bihaća 1592. (MH III, 4), u okviru sižea o Đerzelez Aliji (KH I, 4, 8) i o begu Ibrahimu Ljuboviću (KH I, 12), o neuspešnom uzimanju Zvornika 1717. (KH I, 15) i 1737. (KH II, 73) itd.

Još i: Travnik, grad kod Sinja iz XV v.

Literatura

book1948Mazalić, Đ.: Travnik i Toričan, Glasnik Zemaljskog muzeja u Sarajevu n.s. III, 145-166.
book1953Kreševljaković, Hamdija: Stari bosanski gradovi, Naše starine I, Sarajevo.  cobiss
book1957Vego, Marko: Naselja bosanske srednjevjekovne države, Svjetlost, Sarajevo  cobiss
book1969Српски рјечник истумачен њемачкијем и латинскијем ријечима, сакупио га и на свијет издао Вук Стеф. Караџић, „Нолит", Београд 1969.  cobiss
book1970Vojna enciklopedija, 1-10, Redakcija vojne enciklopedije, Beograd 1970-1975.Beograd 1980.  cobiss
book1979Evlija Čelebi: Putopis. Odlomci о jugoslovenskim zemljama, Sarajevo 1979.  [127, nap. 9]  cobiss