KURŠUMLIJA

sl1

Kuršumlija, panorama

sl1

Crkva sv. Nikole kod Kuršumlije (XII v.)

Istorijski nazivi

Ad Fines, Toplice, Bele Crkve

Etimologija

Od tur. kurşunlu ‘olovan, prekriven olovom’, up. u Skoplju Kuršumli han. (A.L.)

Atribucija

Geografski položaj

43° 8’ N, 21° 16’ E   
Grad u Srbiji, u oblasti Toplica.

Istorijat

U povelji vizantijskog cara Vasilija II iz 1019. pominje se kao grad Toplice. Kasnije je dobila naziv Bele Crkve po zadužbinama Stefana Nemanje: crkvi sv. Bogorodice i crkvi sv. Nikole. Današnji naziv potiče iz XV v. i dolazi od turske reči kurşun, što znači 'olovo’ (njime su bile pokrivene obe crkve). Mesto je imalo i treću crkvu (čije se ruševine još uvek vide na ušću Kosanice u Toplicu, ispod brega Marine kule). One su – sve tri – još uvek bile aktivne u XVI v., ali već sredinom XVII v. Evlija Čelebija pominje samo jednu veliku, opustelu crkvu.
Kod Vuka u Rječniku javlja se kao „varošica u Srbiji iza Kruševca”. U drugoj polovini XVI v. imala je status kasabe.

Epski kontekst

Epska tradicija obično smešta Banović Strahinju u Banju, tj. „u malenu Banjsku” na Kosovu. Ovo je jedini primer u kojem se on javlja kao gospodar Kuršumlije.

Literatura

book1969Српски рјечник истумачен њемачкијем и латинскијем ријечима, сакупио га и на свијет издао Вук Стеф. Караџић, „Нолит", Београд 1969.  cobiss
book1976Tabula Imperii Romani. Naissus, Dyrrhacion-Scupi-Serdica-Thessalonike, Slovenska akademija znanosti in umetnosti, Ljubljana 1976.  [11]  cobiss
book2000Kuršumlija kroz vekove: zbornik radova s naučnog skupa, zbornik radova s naučnog skupa, Prolom Banja, urednik Slavenko Terzić, Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva: Istorijski institut SANU, Kuršumlija: Turistička organizacija opštine, 2000.  cobiss
book2002Енциклопедија православља, 1-3, „Савремена администрација", Београд 2002  [tom 2]  cobiss